Een tijdje geleden was ik met de kids naar Ahoy gegaan voor een optreden van K3. Het was een supergaaf optreden van die drie meiden en ze gaven een hele goede show. Ik was in de veronderstelling, dat je bij concerten geen camera mocht meenemen, dus liet ik mijn fotospulletjes gewoon thuis. In de lange rij voor de ingang zag ik dat veel mensen met een grote fototas gewoon naar binnen kwamen… Spijt, spijt! Zou best wel eens een fotoshoot willen doen met die drie meiden.
Tweede Kerstdag zijn we naar het nieuwe Luxor Theater gegaan voor ‘Sesamstraat Live’. Weer niet mijn camera meegenomen en binnen zag ik een aantal personen met een digitale reflexcamera… Spijt, spijt! Gelukkig had ik mijn vrouw voor kerst een digitaal compactje gegeven en die had ze meegenomen. Maar het is toch niet zo ‘lekker’ schieten als mijn eigen camera. Dus voortaan toch maar mijn eigen camera mee!
Het Amsterdams Centrum voor Fotografie (beter bekend als ACF) is een instelling, die zorgt voor bestuiving tussen professionele en amateur fotografen. In 2004 besloot de Gemeente Amsterdam de subsidiekraan voor deze instelling te sluiten. Een grote zonde, want ACF heeft een belangrijke rol binnen de fotografie in Nederland.
Vandaag kreeg ik een kaartje van ACF binnen. Ook zonder subsidie gaan ze gewoon door met exposities, workshops en masterclasses. Bravo voor alle mensen die achter ACF zitten!
ACF, Amsterdams Centrum voor Fotografie, Bethaniënstraat 39, 1012 BZ Amsterdam, 020-6224899, website
Einde van het jaar is weer in zicht. Een periode om na te denken, wat men allemaal bereikt heeft dit jaar en wat men volgend jaar anders gaat doen. Net als in ieder ander jaar heb ik in 2005 mijn ups en downs gehad. Relatief veel gefotografeerd en dat geeft me in ieder geval een goed gevoel.
Hoewel het bijna zover is, heb ik het kerstgevoel nog niet. Binnenkort maar een ‘boom met ballen’ in huis halen om dat gevoel te versterken.
Ik wil de bezoekers van dit weblog fijne feestdagen toewensen.
Speciale wensen voor: Familie; mijn vrouw, mijn kids, mijn broers en zus en hun familie en natuurlijk mijn lieve moeder! Natasja, Kawita, Maarten en Rachid: mijn personeel Nurcan, Nuriye en Bircan: mijn ‘zusjes’ Patty en Linda (Icicle) waarvoor volgend jaar iets heel moois staat te wachten Martin vd Hoest en Pieter Lemmens; mijn fotografie-vrienden Kadir, die mijn auto’s zo goed onderhoudt Sercan voor de webhosting en uiteraard al mijn modellen!
Druk, druk, druk! Als zelfstandig ondernemer draai ik geen normale werkweek van 40 uur. Thuisgekomen, besteed ik nog wat tijd achter de comp, op zoek naar fotografie-gerelateerde dingen. Mijn oudste dochter, Jazzlyn, is ook net uit het gips na een heupoperatie en moet nu langzaamaan haar beenspieren weer opbouwen. En vraagt daardoor uiteraard extra aandacht. Ondertussen wachten er nog een stuk of 5 shoots op me, die ik nog moet inplannen en daarnaast wil ik ook nog heel graag met een aantal fotografen praten…
Jazzlyn had vandaag (en daar bedoel ik zondag mee) een kinderpartijtje bij een vriendinnetje van haar en het leek me een verstandig idee om haar te begeleiden, omdat ze nog niet goed kan lopen. We (ouders van de ‘jarige’, in totaal met Jazzlyn 6 kinderen en ik) zijn naar de film geweest: Chicken Little! Ik ga heel zelden naar de bios. Ontzettend leuke film, erg van genoten en even de druk eraf. Moet ik vaker doen… even ontspannen.
Ingeloot voor een nieuw huis dat in 2007 geleverd wordt. Floriande, lekker ruim huis. Gisteren een gesprek gehad met een verkoopmedewerker van het Bouwfonds. Na het gesprek even naar de plek gereden waar ze het huis gaan bouwen en uiteraard enkele foto’s gemaakt. We wisten al, dat er een elektriciteitslijnen liepen, op circa 35 meter van dat nieuwbouwproject. Maar als je daar dan staat; zijn die draden en masten veel werkelijker en groter. 1 week bedenktijd…
Vandaag heb ik de Bruiloft van Timon en Wieke afgerond; het album en de foto’s zijn overhandigd. Het was een enorm leuk stel om te fotograferen en ik wens ze dan ook veel succes en vooral liefde in hun verdere leven.
C-41 is de naam van een proces wat gebruikt wordt om een kleurenfilm te ontwikkelen. Een proces, wat steeds meer verdrongen wordt door de digitale opkomst. Ik vind het wel een toepasselijke naam voor dit weblog en voor mezelf; dit weblog moet zich ook nog ontwikkelen. Als fotograaf ben ik ook steeds verder in ontwikkeling, want stilstand betekent net als in veel andere vakgebieden achterstand.
Op C-41 probeer ik mijn persoonlijke visie op fotografie te geven, maar ook luchtigere zaken komen aan bod, zowel in woord als in beeld. Hoe dit log zal verlopen, kan ik nog niet zeggen; daar hebben jullie als lezers ook invloed op! Een weblog is interactief, dus post gerust jouw comments. Ik lees graag ook jouw visie!
